Σε ολες τις ομαδες του κοσμου υπαρχουν οι παικτες που χαρακτηριζονται σαν 'βαρομετρα' της ομαδας. Οταν εχουν καλη αποδοση, ολη η ομαδα παει καλα. Οταν υστερουν, η ομαδα εχει συνολικα κακη εικονα. Παρα τα μολις 16 της χρονια η Βαλια Κουσουλη ειναι μια απο αυτες τις παικτριες. Σπανια οι καλες της μερες, ειτε με τις κορασιδες ειτε με τις νεανιδες, δε συνδυαζονται και με καλη εμφανιση της ομαδας της αλλα και αντιστροφα οι χαμηλοι της βιορυθμοι οδηγουν σχεδον παντα την ιδια και τις συμπαικτριες της στην ηττα.
Ηταν το βολλεϋ η πρωτη σου επαφη με τον αθλητισμο Βαλια;Ουτε κατα διανοια. Περασα απο το μπαλετο στο καρατε και απο το τενις στην κολυμβηση πριν καταληξω οριστικα στη Νικη στην Πεμπτη Δημοτικου. Οπως βλεπετε δοκιμασα σπορ για καθε πλευρα του χαρακτηρα μου! Απο ολα αυτα κρατησα επαφη με την κολυμβηση, οχι μονο γιατι μου αρεσει αλλα θα μου χρειαστει και οταν σε δυομιση χρονια δοκιμασω τις δυναμεις μου για να μπω στη Γυμναστικη Ακαδημια.
Ποιος ειναι ο ρολος σου στην ομαδα;
Μεχρι τωρα δεν ειχαμε την πολυτελεια της απολυτης εξειδικευσης κι ετσι παιζω κυριως διαγωνια και αρκετα συχνα ακραια. Οσο και αν σας ξαφνιασω ομως, θα μου αρεσε και ο ρολος του πασαδορου που τον θεωρω τον πιο σπουδαιο μεσα στο γηπεδο. Ειναι ενα ειδος αγωνιζομενου coach, κατι που επισης θα μου αρεσε να κανω οταν σε πολλα(!) χρονια απο τωρα σταματησω να παιζω σε γυναικειες ομαδες. Ταιριαζει αλλωστε και με το επαγγελμα που σκοπευω να ακολουθησω.
Πως ειδες τη φετινη πορεια των νεανιδων και των κορασιδων;
Δεδομενων των πολυ κακων γηπεδικων συνθηκων που αντιμετωπισαμε φετος, δεν τα πηγαμε ασχημα. Και οι δυο ομαδες ειναι συμπαγεις - αλλωστε αποτελουνται σχεδον απο τα ιδια προσωπα - και χασαμε την προκριση στις επομενες φασεις λογω των ηττων μας σε λιγα, συγκεκριμενα παιχνιδια. Μπορω να πω οτι χαρηκα περισσοτερο με την πορεια των νεανιδων και πιστευω οτι αν δεν προεκυπτε η απροσμενη αποχωρηση της Ευας Στανα θα ειχαμε προκριθει. Οι κορασιδες εχουν ακομα μπροστα τους τη δευτερη φαση για να κλεισουν με επιτυχια τη σεζον.
Η ελλειψη χρονου για τις μαθητριες-αθλητριες ειναι τελικα ενα υπαρκτο προβλημα;
Για μενα δεν ισχυει κατι τετοιο. Ισα-ισα ο αθλητισμος μου γεμιζει ευχαριστα το χρονο. Εχω τις παρεες μου, κανω τις εξοδους μου, δε θεωρω θυσια το οτι καποιες φορες στριμωχνω πολλα πραγματα στο προγραμμα μου.
Ο κυριος Κουσουλης ειναι μια απο τις μονιμες παρουσιες στην εξεδρα. Να υποθεσω λοιπον οτι το σπιτι ειναι θετικο απεναντι στη Βαλια-αθλητρια.
Πραγματι ο πατερας μου μου ειναι πολυ υποστηρικτικος, οχι μονο με την παρουσια του αλλα και με τη βιντεοσκοπηση των παιχνιδιων και η παρακολουθηση αυτων των βιντεο ειναι ουσιαστικα μια εξτρα προπονηση για μενα. Η μητερα μου καμμια φορα γκρινιαζει για τις πολλες ωρες ενασχολησης με το βολλεϋ αλλα γενικα βλεπουν οτι δεν παραμελω τις σχολικες μου υποχρεωσεις, οποτε δεν υπαρχουν ουσιαστικα σημεια τριβης.
Ρωταω παντα τις μαθητριες για τη σχεση του σχολειου με τον αθλητισμο.
Το προγραμμα την περιοριζει στις δυο ωρες τη βδομαδα. Ευτυχως η γυμναστρια μας κανει μια σχετικη προσπαθεια, λιγη φυσικη κατασταση, λιγο βολλεϋ τα κοριτσια, λιγο ποδοσφαιρο τα αγορια. Στο Γυμνασιο ειχα καθηγητρια με ειδικοτητα το βολλεϋ και μπορω να πω οτι ασχοληθηκε πολυ μαζι μας. Μαλλον τελικα εχει να κανει με τον ανθρωπο που αναλαμβανει το μαθημα.
Πως ηταν η μεχρι τωρα σχεση σου με τους προπονητες σου;
Δε ξεκινησα πολυ ευχαριστα γιατι η πρωτη μου προπονητρια ναι μεν μας εμαθε τα βασικα ηταν ομως πολυ πιεστικη σε μια ηλικια που χρειαζεται να αγαπησεις το σπορ. Με τη Νανσυ Μυλωνοπουλου καναμε αποκλειστικα τεχνικη: στησιμο στο γηπεδο, αμυνα και τα σχετικα. Νομιζω ομως οτι μια προπονηση τη βδομαδα επρεπε να αφιερωνεται σε αγωνιστικη προετοιμασια. Στην Αλεξανδρα Νικητοπουλου, παρα τις μικροσυγκρουσεις που οπωσδηποτε υπαρχουν, βλεπω μια εμπιστοσυνη στις δυναμεις μου και αυτο μπορω να πω οτι με 'φτιαχνει'. Απο ολες πηρα πραγματα αλλα δεν περασα με ολες καλα.
Πεντε χρονια στη Νικη, οι συνθηκες αλλαξαν;
Το γκρεμισμα του κλειστου του 2ου Λυκειου ηταν μεγαλη οπισθοδρομηση. Στενοχωρηθηκα γιατι το θεωρουσα ενα ειδος δευτερου σπιτιου μου. Εχουμε χασει - ιδιαιτερα φετος - παρα πολλες προπονησεις και ειλικρινα πιστευω οτι αν αυτα τα δυο χρονια ειχαμε το χωρο μας θα ειμαστε μια 200% καλυτερη ομαδα.
Πως βλεπεις τα κοριτσια των αντιπαλων ομαδων;
Κανονικα υπαρχει ανταγωνισμος μονο εντος παρκε και συμπαθεια εκτος. Φετος αντιμετωπισαμε μια απροσμενη ενταση στα Σπατα και επειδη αυτο δεν εμεινε κρυφο απο τους συμμαθητες και φιλους μας, στη ρεβανς του 'Σπυρος Λουης' η εξεδρα μας ηταν ιδιαιτερα ζωηρη. Μπορει να ακουστει λιγο βαρυ, αλλα εμεις κανουμε αθλητισμο δεν κανουμε πασαρελα. Ευτυχως που η Αλεξανδρα ειναι πολυ καθοδηγητικη στα θεματα συμπεριφορας και ετσι τα πραγματα εμειναν σε κοσμιο επιπεδο.
Κανε ενα κλεισιμο με το κλιμα μεσα στην ομαδα;
Πολυ καλο και με πολλες η σχεση επεκτεινεται και εκτος γηπεδου. Οταν παιζεις στην ομαδα της γειτονιας σου, βλεπεις τις συμπαικτριες σου στο σχολειο, στη βολτα, στα μαγαζια και οι σχεσεις γινονται πιο σφιχτες. Ακομα και με εκεινες που διεκδικεις την ιδια θεση στην εξαδα, ο ανταγωνισμος βαραινει την πλαστιγγα λιγοτερο απο την αλληλεγγυη. Μπορει να μην ασχολουμαστε με ατομικο αθλημα, αλλα και στα ομαδικα, αν θελεις να εισαι αναντικαταστατος, δουλεψε στο γηπεδο και φωναξε μεσα απο τη δουλεια σου 'Εγω ειμαι η καλυτερη'.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου