Πέμπτη 25 Νοεμβρίου 2010

Οι ανθρωποι μας, μερος Β΄

Αναγνωστου Ελευθερια: Δεν ειχε ακομα κλεισει τα 8 της χρονια η Ρια, οταν το φθινοπωρο του '91 εγινε αθλητρια της Νικης. Του '91 ειπατε; Μα αυτη δεν ειναι η χρονια ιδρυσης του σωματειου μας; Ε ναι λοιπον, ο ξανθογαλανος αρχηγος της γυναικειας μας ομαδας ειναι 'ιδρυτικο' μελος της Νικης Αμαρουσιου! Τα πρωτα μαλιστα χρονια της παρουσιας της στο συλλογο συνοδευοταν απο ολο το σοϊ, αφου η μεγαλυτερη αδερφη της ηταν επισης αθλητρια του βολλεϋ και η μητερα της εφορος σε τμηματα του συλλογου μας. Τα χρονια περασαν, η Ρια πηρε το πτυχιο της απο το τμημα Κοινωνιολογιας του Παντειου, φαινεται δε να την κερδιζει το δασκαλικι, αφου διδασκει σε παιδια του Δημοτικου και του Γυμνασιου και συγχρονως προχωραει το μεταπτυχιακο της πανω στην Ειδικη Αγωγη στο Πανεπιστημιο του Λιβερπουλ. Η κυανερυθρη φανελλα της Νικης ομως κοντευει να γινει ενα με το δερμα της, πραγμα σπανιο και συναμα συγκινητικο στις μερες μας.
Αρχηγε, υπαρχει στοχος 20ετιας στην ομαδα;
Φετος θα ελεγα οτι ειμαστε πιο 'ομαδα', πιο δεμενες, δεν τα περιμενουμε ολα απο μια παικτρια και μπορει η πρωτια να ερθει χωρις να το καταλαβουμε. Συγχρονως το περσινο αγχος εχει χαθει και η ομαδα το διασκεδαζει περισσοτερο.
Η γενικοτερη κριση επηρεαζει το βολλεϋ;
Οχι καθολου. ειμαστε αθλητριες που παιζουμε απο αγαπη για το σπορ, και οχι για καποια οικονομικα οφελη. Εμεις θα μεναμε στο χωρο σε καθε περιπτωση αφηστε δε που μερικα πραγματα που αφορουν την καλη λειτουργια της ομαδας ειναι σε καλυτερο επιπεδο τωρα απ' οτι παλιοτερα.
Στοχοι προσωπικοι σε σχεση με το βολλεϋ;
Δεν υπαρχει αθλητης -ερασιτεχνης ή επαγγελματιας- που να χαιρεται απο τον περιορισμο του ρολου του σε μια ομαδα. Οι προπονητες εχουν μια ιδιαιτερη σχεση με τους 'παλιους' της ομαδας, ξερουν τι να περιμενουν απ' αυτους και ποτε ακριβως μπορουν να βοηθησουν κατα τη διαρκεια ενος αγωνα και ετσι τους θεωρουν καπως 'δεδομενους'. Ομως το κλιμα στη Νικη ειναι πολυ καλο, τα κοριτσια που προστεθηκαν φετος στην ομαδα ειναι πολυ συμπαθητικα και ο συναγωνισμος μεταξυ μας ειναι πραγματι μια ευγενης αμιλλα ισοδυναμων σε μεγαλο βαθμο παικτριων.
Στο μελλον που θα ειναι η Ρια;
Δεν εχω βαλει χρονικο οριζοντα σαν παικτρια, αλλωστε ηλικιακα ειναι νωρις ακομα για τετοιες σκεψεις. Μου αρεσει η ιδεα της προπονητικης, θα εδινα μαλιστα ιδιαιτερο βαρος στην ψυχολογια των αθλητριων. Η γυναικα αθλητρια χρειαζεται το 'ησουνα καλη σημερα' περισσοτερο απο τον αντρα αθλητη. Ο προπονητης εχει πετυχει στο εργο του, οταν με την παρουσια του φωναζει 'ειμαι εδω' αλλα και 'δεν ειμαστε κολλητοι'.
Τι δυσκολιες συναντα ο ερασιτεχνης αθλητης;
Στις μικρες ηλικιες πηγαινεις με τον αυτοματο πιλοτο. Οσο μεγαλωνεις σου λειπει χρονος, τα Σαββατοκυριακα οι παρεες σου εχουν αλλες επιλογες, μπαινεις στον πειρασμο να τα παρατησεις. Εκει μετραει πια η αγαπη για το σπορ σου ή καλυτερα το κολλημα, ο μαζοχισμος με αυτον τον τροπο ζωης που μονο αν το θελεις παρα πολυ μπορεις να τον συνεχισεις.
Κανε μια συγκριση της τωρινης Νικης με τα περασμενα χρονια.
Ο συλλογος διανυει την καλυτερη φαση του ιδιαιτερα την τελευταια πενταετια. Εγιναν ολα πιο 'επαγγελματικα', με μεγαλυτερη σοβαροτητα χωρις να χαθει και ο χαρακτηρας του συνοικιακου σωματειου. Ο εκλιπων εφορος μας, ο κυριος Ασημακοπουλος, εβαλε σε αλλη πορεια τη Νικη, μαζευοντας τα παιδια απο το δρομο και κανοντας τα να αγαπησουν τον αθλητισμο με τον πιο ανιδιοτελη τροπο. Και παρα την απουσια του ο συλλογος συνεχιζει στον ιδιο δρομο ισως και με μεγαλυτερη επιμονη.
Πως βλεπεις τις νεοτερες συμπαικτριες σου;
Οι περισσοτερες ταλαιπωρουνται στη τρομερα ψυχοφθορο διαδικασια των Πανελληνιων και καπου εκει πολλες αποθαρρυνονται και σταματουν το βολλεϋ. Οσες ξεπερνουν ομως αυτο το σταδιο και συνειδητοποιουν τα ορια τους, οτι δηλαδη θα πρωταγωνιστουν στην Α΄ κατηγορια ή θα συντηρουνται στην Α2, συνεχιζουν με ορεξη και συνηθως παιζουν για πολλα χρονια.
Γυναικα ή αντρας προπονητης σε γυναικεια ομαδα;
Εξαρταται απο τον ανθρωπο, δεν υπαρχει κανονας. Ισως μεταξυ γυναικων υφερπει ενας ανταγωνισμος οχι καλος για την αρμονικη συνυπαρξη προπονητριας- αθλητριας. Εχω γνωρισει παντως και γυναικα προπονητρια που δεν αφηνε τα ιδιαιτερα χαρακτηριστικα του φυλου της να εμπλεκονται με την προπονητικη της δουλεια.
Κλεισε τη συζητηση μας με το δικο σου τροπο.
Θα ηθελα καποια στιγμη να βρεθει λυση στο προβλημα του ωραριου των προπονησεων μας. Μια ακομα την εβδομαδα δεν θα εβλαπτε αρκει να ηταν σε λογικη ωρα και να μη γυριζουμε σπιτια μας μετα τα μεσανυχτα. Η ανοδος δεν ειναι αυτοσκοπος για την ομαδα. Ειναι σιγουρο οτι θα πρωταγωνιστησουμε, οπως και περυσι και οτι κερδισουμε καλοδεχουμενο. Το ανθρωπινο υλικο μας ειναι πολυ καλο και εχουμε την πολυτελεια της αλλαγης στην κακη μερα καποιας απ' ολες μας. Και μια συμβουλη προς τις μικροτερες σε ηλικια: υπομονη και δουλεια για να καλυψουμε τις αδυναμιες μας. Στο δικο μας σπορ καμια δε φτανει στη κορυφη στα 15 της χρονια. Η διαρκεια κανει την καλη παικτρια και οχι η εντυπωσιακη αποδοση σε ενα παιχνιδι. Ευχαριστω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου