Η πρωτη σκεψη ηταν αντι παρουσιασης του αγωνα να βαλουμε κανενα μελαγχολικο τραγουδακι απο το You Tube οπως αλλωστε εχουμε ξανακανει περυσι σε παρομοια μαυρη βραδια. Και αυριο με το καλο, που θα ειχε υποχωρησει και το σφιξιμο στο στηθος, να γραψουμε καποια λογια συμπαθειας για την ομαδα που ταλαιπωρειται φετος απο τις ευχαριστες μεν αλλα απροσμενες δε απουσιες, απο τους συνεχεις τραυματισμους που δεν αφηνουν επιλογες στον coach, απο τη γενναια προσπαθεια ανανεωσης του εμψυχου υλικου που ειναι φυσικο να φερνει και ανεπιτυχη αποτελεσματα και ... και ... και ...
Αλλα για σταθειτε, βρε κοριτσια! Αυτη η αποδυναμωμενη ομαδα πηρε το πρωτο σετ και μαλιστα με σχετικη ανεση. Επαιρνε και το δευτερο με την ιδια διαφορα οταν εσβησαν τα φωτα. Και μη μου πειτε οτι παγωσαμε και επεσε ο ρυθμος μας γιατι μηπως τα αντιπαλα κοριτσια επαιζαν με ηλεκτρικα σορτσακια; Επαιρνε και το τριτο σετ με την ιδια διαφορα οταν εφαγε το σερι 1-8. Εκανε και 20(!) ασους στον αντιπαλο και αντι να φυγει απο τα Πατησια θριαμβευτρια με 3-0, εφυγε με σκυμενο το κεφαλι. Δυσκολοχωνευτο εως αχωνευτο.
Ειναι αυτονοητο οτι η ηττα και μαλιστα με τον τροπο που ηρθε σας στενοχωρησε. Εμας μας κατεθλιψε. Οχι τοσο γιατι μας αφηνει 7 βαθμους μακρια απο την τετραδα, γιατι αυτη την ιδεα ειχαμε αρχισει πια να τη συνηθιζουμε και οπωσδηποτε δε βαραινει τους δικους σας ωμους η κυρια ευθυνη. Περισσοτερο μας ενοχλει η in-game αδυναμια διορθωσης των λαθων μας. Εντοπιζει ο αντιπαλος μια τρυπα στην υποδοχη μας και μας στελνει βροχη τα σερβις σ'εκεινο το σημειο χωρις να κανουμε ενα μετρο μπροστα για να κλεισουμε την τρυπα. Βρισκει τον τροπο να μπλοκαρει την επιθεση μας και εξακολουθουμε να την εκδηλωνουμε με τον ιδιο ακριβως τροπο μεχρι τελικης πτωσεως. Εναν αντιπαλο ξαπλωμενο στο καναβατσο οχι μονο τον αναστησαμε αλλα του δωσαμε και τη ζωνη του πρωταθλητη.
Υ.Γ. Στο 1-16 του τεταρτου σετ κοντεψαμε να μπουμε ομαδικως μεσα στο γηπεδο. Ο αντιπαλος coach, που αναθεμα αν ειχαμε ακουσει τη φωνουλα του επι τρια σετ ειχε σκυλιασει να φωναζει στις παικτριες του να συνεχισουν στον ιδιο καταιγιστικο ρυθμο. Τωρα ομως που το ξανασκεφτομαι μετανιωνω για την παρορμηση μου. Αν ειχαμε δειξει το ενα δεκατο αυτης της επιθετικοτητας στο 20-16 και στο 22-17 τωρα θα ζωγραφιζαμε το βραδυ της 14ης Ιανουαριου με ροζ πεταλουδιτσες αντι να λεμε λογια πικρα και να χαλαμε τις καρδιες μας εξ αιτιας του αγαπημενου μας αθληματος.
Αλλα για σταθειτε, βρε κοριτσια! Αυτη η αποδυναμωμενη ομαδα πηρε το πρωτο σετ και μαλιστα με σχετικη ανεση. Επαιρνε και το δευτερο με την ιδια διαφορα οταν εσβησαν τα φωτα. Και μη μου πειτε οτι παγωσαμε και επεσε ο ρυθμος μας γιατι μηπως τα αντιπαλα κοριτσια επαιζαν με ηλεκτρικα σορτσακια; Επαιρνε και το τριτο σετ με την ιδια διαφορα οταν εφαγε το σερι 1-8. Εκανε και 20(!) ασους στον αντιπαλο και αντι να φυγει απο τα Πατησια θριαμβευτρια με 3-0, εφυγε με σκυμενο το κεφαλι. Δυσκολοχωνευτο εως αχωνευτο.
Ειναι αυτονοητο οτι η ηττα και μαλιστα με τον τροπο που ηρθε σας στενοχωρησε. Εμας μας κατεθλιψε. Οχι τοσο γιατι μας αφηνει 7 βαθμους μακρια απο την τετραδα, γιατι αυτη την ιδεα ειχαμε αρχισει πια να τη συνηθιζουμε και οπωσδηποτε δε βαραινει τους δικους σας ωμους η κυρια ευθυνη. Περισσοτερο μας ενοχλει η in-game αδυναμια διορθωσης των λαθων μας. Εντοπιζει ο αντιπαλος μια τρυπα στην υποδοχη μας και μας στελνει βροχη τα σερβις σ'εκεινο το σημειο χωρις να κανουμε ενα μετρο μπροστα για να κλεισουμε την τρυπα. Βρισκει τον τροπο να μπλοκαρει την επιθεση μας και εξακολουθουμε να την εκδηλωνουμε με τον ιδιο ακριβως τροπο μεχρι τελικης πτωσεως. Εναν αντιπαλο ξαπλωμενο στο καναβατσο οχι μονο τον αναστησαμε αλλα του δωσαμε και τη ζωνη του πρωταθλητη.
Υ.Γ. Στο 1-16 του τεταρτου σετ κοντεψαμε να μπουμε ομαδικως μεσα στο γηπεδο. Ο αντιπαλος coach, που αναθεμα αν ειχαμε ακουσει τη φωνουλα του επι τρια σετ ειχε σκυλιασει να φωναζει στις παικτριες του να συνεχισουν στον ιδιο καταιγιστικο ρυθμο. Τωρα ομως που το ξανασκεφτομαι μετανιωνω για την παρορμηση μου. Αν ειχαμε δειξει το ενα δεκατο αυτης της επιθετικοτητας στο 20-16 και στο 22-17 τωρα θα ζωγραφιζαμε το βραδυ της 14ης Ιανουαριου με ροζ πεταλουδιτσες αντι να λεμε λογια πικρα και να χαλαμε τις καρδιες μας εξ αιτιας του αγαπημενου μας αθληματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου