Οταν ξεκιναγε αυτη η σειρα παρουσιασεων των ανθρωπων της Νικης Αμαρουσιου, ειχαμε μια απορια και μια αγωνια συγχρονως: υπαρχουν σημερα αθλητριες 'παλαιας κοπης', αφοσιωμενες δηλαδη στο βολλεϋ, που θα θυσιαζαν πραγματα απο τη υπολοιπη ζωη τους για να ασχολουνται με φανατισμο με το αθλημα τους; Η απορια μας εχει πια λυθει και απο προηγουμενες παρουσιασεις, αλλα η Παναγιωτα Λημναιου ηρθε να διωξει και την παραμικρη αμφιβολια, που μπορει να μας ειχε απομεινει γυρω απο το θεμα αυτο.
Πως ηρθες σε επαφη με το βολλεϋ Παναγιωτα;
Ξεκινησα απο σχολικα τουρνουα, οταν ημουνα ακομα μαθητρια του Δημοτικου. Στο Γυμνασιο ηρθα στη Νικη για να ασχοληθω σοβαροτερα και μαλιστα απο την πρωτη στιγμη επαιξα κεντρικη. Για να ειμαι παντως ειλικρινης, προτιμω τη θεση της διαγωνιας, αν και απο τις δυο αυτες θεσεις εχω μικρη συμμετοχη στην υποδοχη, που επισης μου αρεσει. Εχω δε τη γνωμη οτι πρεπει να γυρισεις ολες τις θεσεις - τουλαχιστον τα πρωτα χρονια - για να γινεις ολοκληρωμενη αθλητρια αυτου του σπορ.
Με τι ασχολεισαι στην υπολοιπη ζωη σου;
Σπουδαζω νηπιαγωγος, αν και οι πρωτες μου επιλογες ηταν ψυχολογος ή γυμναστρια. Φοβηθηκα ομως την επαγγελματικη αποκατασταση και στους δυο κλαδους αυτους και ετσι κατεληξα νηπιαγωγος. Συγχρονως δουλευω με μερικη απασχοληση στη Vodafone. Με το βολλεϋ ασχολουμαι διπλα, αφου παιζω και beach με συμπαικτρια την Ευα Χαραλαμπους. Εκει μαλιστα εγω εχω πιο αμυντικο ρολο και η Ευα περισσοτερο επιθετικο. Το ξαναπαμε νομιζω οτι λατρευω την αμυνα!....
Πως ειναι τα πραγματα στη Νικη;
Μας λειπουν ωρες προπονησης. Προφανως αυτο οφειλεται στην ελλειψη του γηπεδου αλλα χωρις δουλεια εξελιξη δεν υπαρχει. Και οχι μονο δουλεια στο γηπεδο αλλα και στο γυμναστηριο, αφου το αθλημα μας γινεται ολο και πιο απαιτητικο οσο αφορα τη δυναμη. Ειδικα φετος θα ηθελα να ειχα προπονηθει περισσοτερο με τις νεανιδες, γιατι μου αρεσει η Αλεξανδρα Νικητοπουλου. Σε πορωνει, σου οργανωνει το χρονο και με εκφραζει το στυλ 'εχουμε λιγοτερα καινουργια να μαθουμε και περισσοτερα παλια να εξασκηθουμε'.
Ποιος πρεπει να ειναι ο στοχος της ομαδας μας και που φτανουν οι προσωπικες σου φιλοδοξιες;
Και φετος καναμε πολυ αξιοπρεπη εμφανιση, αλλα αυτο εχει ξαναγινει τουλαχιστον δυο ακομα φορες τα τελευταια χρονια. Ειναι καιρος για ενα βημα παραπανω. Οταν ανεβηκα για πρωτη φορα στη γυναικεια ομαδα φανταζομουνα τον εαυτο μου στην Α1! Ο Φωτης ο Μαντζιος (σ.σ. ο προηγουμενος προπονητης της γυναικειας ομαδας) με προσγειωνε, η Αλεξανδρα Νικητοπουλου με απογειωνε! Μπορει τελικα να με απορροφησει και το beach. Σε βαθος χρονου θα μου αρεσε παντως να γινω προπονητρια.
Σαν ερασιτεχνις αθλητρια δυσκολευεσαι να συνδυασεις το βολλεϋ με την υπολοιπη ζωη σου;
Το ειχα παντα σε πρωτη προτεραιοτητα. Ετσι εχω πει πολλες φορες οχι σε αλλες δραστηριοτητητες στη ζωη μου. Τωρα βεβαια, λογω δουλειας και σπουδων συγχρονως, πιεζομαι λιγο αλλα τα καταφερνω. Η δουλεια απο τα 18 ειναι σε καθε περιπτωση μια σπουδαια εμπειρια, που ισως ηταν καλο ολοι οι νεοι να δοκιμαζουν εστω και με περιορισμενο ωραριο.
Πως ειδες τη φετινη ομαδα των νεανιδων;
Η ελλειψη προπονησεων της τραβηξε χειροφρενο. Δε βρισκομαστε ποτε ολες μαζι. Απο την αλλη υπηρξε μια αδικαιολογητη πιεση προς αυτη την ομαδα για να επιτυχει, ισως επειδη υπηρχε ταλεντο και αξιολογο υλικο. Να το ξαναπω; ... Χρειαζεται δουλεια για να αξιοποιηθει η ποιοτητα.
Η σχεση με τις μεγαλυτερες συμπαικτριες και τον coach πως παει;
Στη φετινη ομαδα ειναι αψογη. Παλιοτερα υπηρξαν περιπτωσεις συμπαικτριων, που τους αρεσε να τονιζεται η διαφορα ηλικιας αλλα αυτα ανηκουν στο παρελθον. Ο coach εμπνεει σεβασμο και τηρει ισορροπιες πολυ καλα. Αυτο δε σημαινει οτι συμφωνω παντα μαζι του, αλλα αυτο οφειλεται μαλλον στο διαφορετικο τροπο σκεψης αντρων-γυναικων.
Ξερω οτι προερχεσαι απο ενα σπιτι με ιδιαιτεροτητες. Εχεις αλλα 3 αδερφια, μαλιστα τα δυο αγορια μικροτερα απο σενα και εχεις στα πλαισια αυτης της οικογενειας αυξημενες ευθυνες. Πως αντιμετωπιζει το περιβαλλον σου την ενασχοληση με το βολλεϋ;
Αν υπηρχε ο μπαμπας μου ειμαι σιγουρη οτι θα με ακολουθουσε απο γηπεδο σε γηπεδο. Αλλα και οι υπολοιποι δεν ειναι αρνητικοι. Ειμαστε μια οικογενεια που ο καθενας σεβεται τις επιλογες των αλλων και ετσι δεν υπαρχουν τριβες. Βεβαια παντα εντυπωσιαζονται απο τον τροπο που αντιμετωπιζω το βολλεϋ και λενε πολλες φορες 'καλα υπαρχει μερα που να μην πηγαινεις στο γηπεδο;' Ευχαριστω.
Πως ηρθες σε επαφη με το βολλεϋ Παναγιωτα;
Ξεκινησα απο σχολικα τουρνουα, οταν ημουνα ακομα μαθητρια του Δημοτικου. Στο Γυμνασιο ηρθα στη Νικη για να ασχοληθω σοβαροτερα και μαλιστα απο την πρωτη στιγμη επαιξα κεντρικη. Για να ειμαι παντως ειλικρινης, προτιμω τη θεση της διαγωνιας, αν και απο τις δυο αυτες θεσεις εχω μικρη συμμετοχη στην υποδοχη, που επισης μου αρεσει. Εχω δε τη γνωμη οτι πρεπει να γυρισεις ολες τις θεσεις - τουλαχιστον τα πρωτα χρονια - για να γινεις ολοκληρωμενη αθλητρια αυτου του σπορ.
Με τι ασχολεισαι στην υπολοιπη ζωη σου;
Σπουδαζω νηπιαγωγος, αν και οι πρωτες μου επιλογες ηταν ψυχολογος ή γυμναστρια. Φοβηθηκα ομως την επαγγελματικη αποκατασταση και στους δυο κλαδους αυτους και ετσι κατεληξα νηπιαγωγος. Συγχρονως δουλευω με μερικη απασχοληση στη Vodafone. Με το βολλεϋ ασχολουμαι διπλα, αφου παιζω και beach με συμπαικτρια την Ευα Χαραλαμπους. Εκει μαλιστα εγω εχω πιο αμυντικο ρολο και η Ευα περισσοτερο επιθετικο. Το ξαναπαμε νομιζω οτι λατρευω την αμυνα!....
Πως ειναι τα πραγματα στη Νικη;
Μας λειπουν ωρες προπονησης. Προφανως αυτο οφειλεται στην ελλειψη του γηπεδου αλλα χωρις δουλεια εξελιξη δεν υπαρχει. Και οχι μονο δουλεια στο γηπεδο αλλα και στο γυμναστηριο, αφου το αθλημα μας γινεται ολο και πιο απαιτητικο οσο αφορα τη δυναμη. Ειδικα φετος θα ηθελα να ειχα προπονηθει περισσοτερο με τις νεανιδες, γιατι μου αρεσει η Αλεξανδρα Νικητοπουλου. Σε πορωνει, σου οργανωνει το χρονο και με εκφραζει το στυλ 'εχουμε λιγοτερα καινουργια να μαθουμε και περισσοτερα παλια να εξασκηθουμε'.
Ποιος πρεπει να ειναι ο στοχος της ομαδας μας και που φτανουν οι προσωπικες σου φιλοδοξιες;
Και φετος καναμε πολυ αξιοπρεπη εμφανιση, αλλα αυτο εχει ξαναγινει τουλαχιστον δυο ακομα φορες τα τελευταια χρονια. Ειναι καιρος για ενα βημα παραπανω. Οταν ανεβηκα για πρωτη φορα στη γυναικεια ομαδα φανταζομουνα τον εαυτο μου στην Α1! Ο Φωτης ο Μαντζιος (σ.σ. ο προηγουμενος προπονητης της γυναικειας ομαδας) με προσγειωνε, η Αλεξανδρα Νικητοπουλου με απογειωνε! Μπορει τελικα να με απορροφησει και το beach. Σε βαθος χρονου θα μου αρεσε παντως να γινω προπονητρια.
Σαν ερασιτεχνις αθλητρια δυσκολευεσαι να συνδυασεις το βολλεϋ με την υπολοιπη ζωη σου;
Το ειχα παντα σε πρωτη προτεραιοτητα. Ετσι εχω πει πολλες φορες οχι σε αλλες δραστηριοτητητες στη ζωη μου. Τωρα βεβαια, λογω δουλειας και σπουδων συγχρονως, πιεζομαι λιγο αλλα τα καταφερνω. Η δουλεια απο τα 18 ειναι σε καθε περιπτωση μια σπουδαια εμπειρια, που ισως ηταν καλο ολοι οι νεοι να δοκιμαζουν εστω και με περιορισμενο ωραριο.
Πως ειδες τη φετινη ομαδα των νεανιδων;
Η ελλειψη προπονησεων της τραβηξε χειροφρενο. Δε βρισκομαστε ποτε ολες μαζι. Απο την αλλη υπηρξε μια αδικαιολογητη πιεση προς αυτη την ομαδα για να επιτυχει, ισως επειδη υπηρχε ταλεντο και αξιολογο υλικο. Να το ξαναπω; ... Χρειαζεται δουλεια για να αξιοποιηθει η ποιοτητα.
Η σχεση με τις μεγαλυτερες συμπαικτριες και τον coach πως παει;
Στη φετινη ομαδα ειναι αψογη. Παλιοτερα υπηρξαν περιπτωσεις συμπαικτριων, που τους αρεσε να τονιζεται η διαφορα ηλικιας αλλα αυτα ανηκουν στο παρελθον. Ο coach εμπνεει σεβασμο και τηρει ισορροπιες πολυ καλα. Αυτο δε σημαινει οτι συμφωνω παντα μαζι του, αλλα αυτο οφειλεται μαλλον στο διαφορετικο τροπο σκεψης αντρων-γυναικων.
Ξερω οτι προερχεσαι απο ενα σπιτι με ιδιαιτεροτητες. Εχεις αλλα 3 αδερφια, μαλιστα τα δυο αγορια μικροτερα απο σενα και εχεις στα πλαισια αυτης της οικογενειας αυξημενες ευθυνες. Πως αντιμετωπιζει το περιβαλλον σου την ενασχοληση με το βολλεϋ;
Αν υπηρχε ο μπαμπας μου ειμαι σιγουρη οτι θα με ακολουθουσε απο γηπεδο σε γηπεδο. Αλλα και οι υπολοιποι δεν ειναι αρνητικοι. Ειμαστε μια οικογενεια που ο καθενας σεβεται τις επιλογες των αλλων και ετσι δεν υπαρχουν τριβες. Βεβαια παντα εντυπωσιαζονται απο τον τροπο που αντιμετωπιζω το βολλεϋ και λενε πολλες φορες 'καλα υπαρχει μερα που να μην πηγαινεις στο γηπεδο;' Ευχαριστω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου